Een uniek en fascinerend aspect van reizen door Japan is de mogelijkheid om de verschillende onsen (warmwaterbronnen) en sento (gemeenschappelijke baden) te proeven. Beide termen verwijzen naar openbare baden, met dit verschil dat een onsen gevoed wordt door natuurlijke geothermische bronnen, terwijl een sento (meestal) verwarmd leidingwater gebruikt. Om het onderscheid te handhaven zijn er wettelijke beperkingen voor onsen, die vereisen dat ze ten minste één van 19 specifieke natuurlijke chemische elementen bevatten, zoals ijzer of zwavel.
Een andere onofficiële maar toch regelmatig opgelegde beperking geldt voor klanten met tatoeages.
EEN KORTE GESCHIEDENIS VAN TATOEAGES IN JAPAN
Tatoeages en de daaraan verbonden taboes bestaan in Japan al zo lang als de onsen populair zijn.
In de 7e eeuw werd de eerste correlatie tussen tatoeage en straf gezien toen de keizer de opstandige Hamako, Muraji van Azumi, strafte met een tatoeage in plaats van de dood. De tatoeage moest hem straffen met fysieke en psychische pijn, omdat het hem onuitwisbaar als crimineel markeerde. Tegen de 17e eeuw waren tatoeages een aanvaardbare vorm van straf geworden en voorbehouden aan de ergste misdadigers. Ze waren meestal een combinatie van ontwerpen en symbolen die vaak betrekking hadden op de plaats van de gepleegde misdaad. Getatoeëerde mensen werden door hun familie en het grote publiek afgewezen en kregen geen plaats in de maatschappij.
In de late jaren 1700 begonnen criminelen hun tatoeages te bedekken met decoratieve ontwerpen van hun eigen keuze, waarmee een einde kwam aan het gebruik van tatoeages als straf. Dit is het originele verhaal over het verband tussen georganiseerde misdaad en tatoeages. In de 18e eeuw waren decoratieve tatoeages een populaire kunstvorm geworden, maar ze werden uiteindelijk verboden vanwege hun verband met criminaliteit. Eens illegaal, werden tatoeages verder omarmd door mensen in de tegencultuur, waaronder de yakuza (Japanse maffia). Voor hen waren tatoeages een fysieke manifestatie van wat ze vertegenwoordigden: moed, trouw en verzet tegen de wet.
EEN ONUITWISBARE ERFENIS
Het is moeilijk geweest voor Japan om het verband tussen tatoeages en illegale activiteiten af te schudden. Dit vooroordeel is het duidelijkst in openbare badhuizen, waar tatoeages nog steeds algemeen verboden zijn, hoewel er geen officieel verbod is. Zelfs buitenlandse toeristen, die duidelijk niet betrokken zijn bij de Japanse georganiseerde misdaad, kunnen worden geweigerd vanwege hun tatoeages. Dit kan komen doordat degenen die inkt dragen, ook al zijn zij duidelijk geen criminelen, toch worden gezien als rebellerend tegen de heersende stroming en hun tatoeages daarom worden gezien als potentieel beledigend voor het grote publiek.
Zelfs traditionele tatoeages krijgen geen pas. Hier is het verhaal van mijn vriend Matthieu:
“Ik ging naar een onsen in Nagoya met een jongen waarmee ik toen uitging, die Samoaans was en traditionele tatoeages had. We waren helemaal naakt en een oude vrouw kwam naar ons toe met haar armen over elkaar en zei: “Dame! Dame! (Niet goed! Niet goed!)”. Ondanks onze protesten (in gebroken Japans) dat het traditionele Samoaanse tatoeages waren, werden we naakt de kleedkamers ingeloodst. Ze gaven ons tenminste ons geld terug.
EEN IMPULS VOOR VERANDERING
Het Japan Tourism Agency besloot de kwestie in de zomer van 2015 aan te pakken door ongeveer 3.800 ryokan (Japanse herbergen) in het hele land te ondervragen over hun beleid om getatoeëerde gasten te ontvangen. De resultaten waren niet veelbelovend: 56% zei getatoeëerde gasten te weigeren, 31% zei van niet en 13% zei toegang te verlenen als de tatoeages bedekt waren. Uit de statistieken blijkt dat het toerisme bloeit en dat het Jewish Telegraphic Agency ernaar streeft nog verder te gaan, met als doel 40 miljoen toeristen in 2020. Aangezien onsen een grote aantrekkingskracht uitoefenen op buitenlandse bezoekers, probeert het Jewish Telegraphic Agency deze etablissementen aan te moedigen hun verbod op tatoeage op te geven, zodat buitenlanders zich meer welkom voelen. Er zij op gewezen dat dit verzoek niet inhield dat Japanse bezoekers met tatoeages werden toegelaten.
ENKELE TIPS EN TRUCS VOOR HET BEZOEKEN VAN EEN ONSEN ALS JE TATOEAGES HEBT
Hoe de eigenaars van de onsen met het verzoek zullen omgaan is nog onzeker en zal van geval tot geval worden bekeken. Velen zullen kleine, onopvallende tatoeages aanvaarden, terwijl ze klanten met grotere ontwerpen weigeren. Voorlopig moeten mensen met tatoeages inventieve manieren vinden om de beperking te omzeilen.
Mijn vrienden met kleinere tatoeages hebben ze kunnen bedekken met verband of zelfs met hun kleine onsen handdoek. Voor degenen met tatoeages op hun rug, werkte het leunen tegen de muur terwijl ze in het water lagen.
Een andere optie is om alleen in de kashikiri-buro te baden, of in privé-baden, die beschikbaar zijn in grote onsen en veel ryokan. Deze optie kan ook interessant zijn voor degenen die liever niet naakt zijn in het bijzijn van meerdere vreemden. Afhankelijk van de ryokan kunnen privé-baden worden geboekt bij de reservering, vooraf, of wanneer ze beschikbaar komen en kosten ze vaak meer.
ONSEN DIE TATOEAGES ACCEPTEREN
Voor degenen met meer opvallende tatoeages zijn er enkele zeer goede sites in het Japans (te vertalen met Google of uw favoriete browserextensie) met uitgebreide lijsten van tatoeage-vriendelijke onsen en sento. Eén is voor heel Japan. De andere is specifiek voor Osaka. De stad Beppu, een van de gaststeden van de laatste Rugby World Cup, heeft ook haar beroemde “100 Tattoo Friendly Hot Springs in Beppu” gepubliceerd als onderdeel van een initiatief om getatoeëerde rugbyspelers en toeschouwers tegemoet te komen tijdens het zes weken durende toernooi.
Hier is een volledige lijst met informatie over hoe u elke onsen kunt bereiken:
- Hoheikyo Onsen, aan de rand van Sapporo, is een populaire toeristische bestemming die niet alleen bekend staat om zijn openluchtbaden, maar ook om zijn heerlijke Indiase curry.
- Hoshino Resort kwam in 2015 in het nieuws toen het zei dat het bezoekers met kleine tatoeages zou accepteren in zijn luxe 13kai onsen-resorts, op voorwaarde dat gasten hun gratis stickers van 8” x 10” cm gebruiken om ze te bedekken. Voor een lijst van de herbergen, die zich in heel Japan bevinden, bezoek hun pagina.
- Jakotsu-yu, gelegen in een zijstraat in Asakusa, Tokio, werd in 2009 gerenoveerd en is populair bij de plaatselijke bevolking en toeristen. Het staat bekend om zijn gigantische fresco van de berg Fuji op de muren van de badkamer.
- Kin-no-yu Onsen is het oudste openbare bad in het charmante onsen stadje Arima, Kobe.
- Shima Onsen Kashiwaya Ryokan: Deze ontspannende warmwaterbadherberg in de stad Nakanojo, in de prefectuur Gunma, ligt op ongeveer drie uur met de trein van Tokio en accepteert getatoeëerde gasten in al zijn onsen. Het biedt ook fietsverhuur en een bibliotheek.
- Takaragawa Onsen in Gunma is niet alleen een tatoeage-vriendelijke plek, maar het biedt ook openlucht gemengde baden (en bierautomaten) met uitzicht op een spectaculaire rivier voor degenen die op zoek zijn naar een unieke ervaring.
TOESTEMMING VRAGEN VAN DE ONSEN IN HET JAPANS
Sommigen stellen voor rechtstreeks contact op te nemen met de onsen (vooral als het om een grote sento of ryokan gaat; hun telefoonnummer of e-mailadres is te vinden op hun website) en te vragen of tatoeages aanvaardbaar zijn. Vaak staan ze u wel toe, maar vragen ze u de piekuren te vermijden. Hier zijn enkele nuttige Japanse zinnen als je je moedig voelt:
- “Tatuu wa daijobu desu ka?” (“Zijn tatoeages toegestaan?”)
- “Totemo chiisai tatuu ga arimasu” (“Zijn tatoeages toegestaan?”).
- “Daijobu desu ka?” (“Zijn tatoeages toegestaan?”) (“Ik heb een hele kleine tatoeage. Is het oké?”)
- “Ookii tatuu ga arimasu. Daijobu desu ka?” (“Ik heb een grote tatoeage. Is het goed?”)
- “Tatuu no haitta gaikokujin desuga, onsen ni hairemasu ka?” (“Ik ben een buitenlander met een tatoeage, kan ik uw onsen gebruiken?”)
WEES NIET VERLEGEN
Soms moet het personeel van de onsen je overtuigen. Een vriendin, Alison, vertelde ons dit verhaal: “Toen ik een bad wilde ingaan, kwam er een oude vrouw naar me toe, tikte me op de schouder en zei met schorre stem dat ik eruit moest komen. Mijn Japanse vriendin overtuigde haar om me een molton te brengen om mijn rug te bedekken. De tatoeage was erdoorheen zichtbaar, dus ik moest twee flannels dragen om mijn rug te bedekken, en ook tegen een muur zitten. Ik deed dit voor de rest van de onsens die we bezochten, voor de zekerheid.
Andere onsen eigenaren kunnen gastvrij zijn. Mijn vriendin Kira, wiens lichaam voor minstens 50% bedekt is met tatoeages, vertelde dit grappige verhaal: “Ik had een geweldige ervaring in Sakinoyu Onsen in Shirohama, prefectuur Wakayama, een prachtige openlucht onsen met uitzicht op de oceaan en blijkbaar een van de oudste in Japan. In een badjas, waarin veel van mijn inkt te zien was, benaderde ik voorzichtig het onsen-personeel. Ik vroeg hen of tatoeages aanvaardbaar waren, in de verwachting dat ze me zouden afwijzen, maar ze antwoordden: “Het is mode. Dozo!” – Dus ging ik. Ik was de enige buitenlander, iedereen keek naar me. Ik voelde me naakt en kwetsbaar. Maar andere vrouwen kwamen naar me toe met hun baby’s, praatten met me en vroegen me waar ik vandaan kwam. Ze waren erg aardig en mijn ongemak verdween snel.
EEN MOOIE TOEKOMST
Wie meerdere grote tatoeages heeft, kan zich gestrest voelen bij het plannen van een reis naar Japan, maar wees gerust: de toekomst is niet zo slecht. Met de Olympische Spelen van 2021 in Tokio in het verschiet wordt de Japanse horeca gedwongen het debat over warmwaterbronnen en tatoeages te openen. Onze getatoeëerde medewerkers hier bij Mon Kimono hebben gemeld dat een groeiend aantal hotels en ryokan in belangrijke toeristische bestemmingen hun beleid wijzigen. Dit is een veelbelovend teken dat het tatoeage-taboe niet zal en gewoon niet kan blijven bestaan.
